Geluid

Test: Philips Fidelio B1

Dit najaar is de Fidelio B1 de soundbar waar Philips het sterkst op inzet. Best verrassend, want het gaat hier niet om een meterlange speaker die perfect past bij een 55-inch televisie, maar wel een extreem compact toestel.

De B1 is een soundbar op nano-formaat: 40 cm breed, 11,5 cm diep en amper 5,7 cm hoog. Dat is spectaculair klein, al is de 699-euro kostende Bose Cinemate 15 nog een stukje bescheidener. 

 

,

Achter de Fidelio B1 zit een bepaald idee. De luitjes van Philips zien wereldwijd een trend om kleiner te wonen en te ontspannen in een woonkamer met een kleiner oppervlakte. Maar in die ruimte is er praktisch gezien geen plaats voor gigantische audio-oplossingen. En dus werd de Fidelio B1 geboren, een soundbar die niet enkel compact genoeg is om in die kleine huiskamer te passen maar er ook goed moet klinken.

Zelfs een doorsnee soundbar heeft meestal een aparte subwoofer nodig om goed te presteren, want lage tonen produceert je niet met kleine drivers in een kleine behuizing. En dat is zeker ook zo voor een dwerg zoals de B1.

Philips is echter de doelgroep niet uit het oog verloren. Ook de subwoofer is gemaakt om onopvallend een plek te krijgen. Maar omdat fysica niet te negeren valt – je hebt nu eenmaal wat volume nodig voor lage tonen – werd er gekozen voor een grote maar relatief dunne subwoofer. Zo past hij misschien wel onder een sofa of anders plaats je hem rechtop. Dat gaat vlot en stabiel dankzij de meegeleverde voet. 

,

Een mooi audiotoestel kan snel lelijk worden eens je kabels begint aan te sluiten. Dat probleem kan je nooit helemaal oplossen, maar bij de B1 is er een stap in de goede richting gezet door een helder aansluitbord achteraan.

Niet dat er zoveel kabels naar deze soundbar kunnen lopen. Qua aansluitingen is het beperkt tot twee HDMI-poorten (één input, één ARC voor je tv) en een optische ingang. Handig als je nog een extra bron wil aansluiten, zoals een console. Wil je een muziekspeler aansluiten, dan kan dat via een analoge ingang.

Als je naar de muziek op een mobiel toestel wil luisteren, is de kans echter veel groter dat je via Bluetooth zal streamen. Geen probleem voor de Fidelio B1, incluis met ondersteuning voor de kwalitatieve aptX-codec die steeds meer Android-apparaten ondersteunen. Heb je een iPhone, dan klinkt het nagenoeg even goed. De B1 ondersteunt namelijk ook AAC.

Ten slotte is achteraan ook een USB-poort. Sluit hier een USB-stick op aan en je kunt muziek beluisteren. Maar aangezien je de B1 niet kunt bedienen via een app, enkel via de afstandsbediening, blijf de ervaring heel rudimentair. Navigeren door een muziekcollectie is praktisch ondoenbaar. De ondersteuning voor muziekformaten blijft beperkt tot AAC en MP3.

,

Zowat het eerste dat we op de B1 loslieten, waren een paar afleveringen van de Marvell-Netflix-reeks ‘Luke Cage’. Geheel toevallig bleek dat vanwege de geweldige soundtrack een opmerkelijk goede match.

Luke Cage speelt zich af in gangstermiddens in het New Yorkse Harlem en er komt veel hiphop en R ‘n’ B aan te pas. De scènes in nachtclubs kwamen meteen heel realistisch over, net omdat de subwoofer van de B1 heel prominent en overblazen zijn werk doet. Dat is inderdaad natuurgetrouw, maar wel niet bepaald verfijnd. Ook bij het bekijken van een actiefilm als ‘The Avengers: Age of Ultron’ keken we soms verrast op. De B1 mag klein zijn, hij komt soms heel dynamisch uit de hoek.

Spectaculair, dat wel. Wie echter meer detail en nuance in het laag zoekt, zal op zijn honger blijven zitten. Dat is duidelijk niet de rol van de subwoofer in dit verhaal. Hij is getuned voor spektakel en films. Nogal wat muziek komt hierdoor er wat dof uit, al helpt drukken op de knop voor de muziekmodus wel. 

Philips past een aantal slimme technieken toe om uit een kleine soundbar toch een zo breed mogelijk geluid te krijgen. Zo zijn er twee tweeters bovenaan die in een buis zitten die de lengte van de soundbar lopen. Doorheen de lengte zijn er gaten aangebracht van toenemende grootte. Het resultaat is dat hoge tonen over de volledige lengte worden uitgestraald, alsof er veel meer tweeters present zijn. 

De midrange-drivers vooraan zijn dan weer schuin opgesteld, zodat de twee kanalen gekruist worden vooraleer ze je oren bereiken. Deze techniek – ook toegepast bij de demo’s van Marantz’ Ken Ishawata – geeft wat meer flexibiliteit bij de plaatsing. Je moet niet alles op alles zetten om in de sweet spot te zitten, maar kunt op meer plaatsen in de kamer op een mooi stereobeeld rekenen.

,

Gebruik je de B1 voor wat het dient – tv-geluid in een kleinere kamer – dan is deze soundbar absoluut het overwegen waard. Vooral als je hem gaat inzetten voor films en tv-reeksen. De spektakelwaarde die de B1 toevoegt mag er zijn. Zijn prijskaartje is in dat scenario nog aanvaardbaar, vooral als je hem vergelijkt met de compacte concurrent bij Bose.

In een grotere woonkamer laat de B1 snel zijn beperkingen zien. Niet in het laag, maar wel als het gaat om stemmen. De kleine soundbar heeft zelfs met Ambisound en de slimme tweeters gewoonweg niet de kracht om ruimtelijk te klinken. Als je de ruimte hebt, zijn er verschillende grotere soundbars die aan dit prijspunt beter klinken en meer streamingmogelijkheden bieden.

Kortom, of de B1 iets voor jou is, hangt af van je woonsituatie. Near-field presteert hij gewoon heel wat beter. In alle eerlijkheid moeten we ook zeggen dat Philips deze soundbar ook niet anders positioneert.

Gerelateerde artikelen

Reacties zijn gesloten.