Redactie

No Country for Old Men

De romans van de Amerikaanse schrijver Cormac McCarthy werden, door hun taaie, hermetische proza, lange tijd onverfilmbaar geacht. Maar dat was voordat de legendarische Coen-broers zich over een van zijn werken gingen buigen. Ze brachten ons in 2008 de film van het jaar met deze No Country for Old Men, over hoe de Amerikaanse samenleving ingrijpend veranderde in de vroege jaren ’80, na de opkomst van drugs als clandestiene consumptiegoederen.

Aan de oppervlakte lijkt het een simpele achtervolgingsfilm waarin de in een caravan wonende niksnut Llewelyn Moss (Josh Brolin) een hoop lijken ontdekt in de woestijn van New Mexico na een foutgelopen drugdeal, ervandoor gaat met de tas geld die hij bij één van de lichamen vond, en daardoor de rest van de film wordt achtervolgd door huurmoordenaar Anton Chigurh (een krasse Javier Bardem).

Maar eigenlijk is het een 123 minuten durende biecht van het échte hoofdpersonage: sheriff Bell, met een afgemeten, vermoeide, lijzige stem gespeeld door Tommy Lee Jones, die uiteindelijk de ouwe vent uit de titel is. Prachtfilm!

Vrijdag 10 mei op Canvas om 22u15

Gerelateerde artikelen

Reacties zijn gesloten.