Geluid

Review: Naim NDX

Natuurlijk koop je een hifi-apparaat – zeker in deze prijsklasse – omwille van de puike prestaties en/of omdat de prijs-kwaliteitverhouding bovengemiddeld gunstig is. Maar anderzijds is het ook niet ondenkbaar dat je een zekere sympathie voor een merk ontwikkelt – Apple, iemand? – zodat dat ook in min of meerdere mate gaat meespelen in je aankoopbeslissing. Maar dan moet het merk in kwestie wel een sterke identiteit hebben.

En dat brengt ons bij Naim, zo’n beetje hét schoolvoorbeeld van een merk met een sterke identiteit. Dit door en door Britse bedrijf ontwerpt en bouwt al z’n hifiproducten volledig in het UK. Daarbij worden de Naim-producten ook nog bijna volledig met de hand gemaakt.

Op Naim-apparaten zie je achteraan ook nog – niet schrikken – DIN-aansluitingen staan. Ja, ook wij dachten dat die sinds het einde van de jaren ’70 van de vorige eeuw uitgestorven waren, om plaats te ruimen voor de in die tijd nieuwe cinch-aansluitingen. Maar niet bij Naim dus.

Gelukkig hebben ze daar ook goede redenen voor. Bij een DIN-verbinding worden de pinnetjes namelijk geklemd tussen twee klemmetjes binnenin de poort, waardoor een zelfreinigend schuureffect ontstaat elke keer als je ze in- en uittrekt.

Andere zaken die Naim z’n eigen identiteit geven: de aandacht voor de kwaliteit van het voedingsgedeelte in hun ontwerpen, het ontkoppelen van de stroomkabel en het karakteristieke uiterlijk.

Wat dat laatste betreft kunnen we veilig stellen dat alle Naim-apparaten op elkaar lijken. En dat al jaren lang. Je kan dus gerust vandaag een Naim kopen, om er dan pas volgend jaar – of over vijf jaar – een ander Naim-apparaat bij te kopen. Ze zullen nog steeds mooi bij elkaar passen.

,

De NDX-streamer, die op ons wacht in onze luisterstudio, is een strak vormgegeven apparaat met een hoge no-nonsense factor. De machine weegt een pittige 10 kilogram en heeft een omkasting die van A tot Z in metaal is uitgevoerd.

Het frontpaneel is in drie stukken onderverdeeld, maar alles wat ons boeit is op het rechterstuk te vinden. Oké, met uitzondering van een USB-poort die helemaal links zit.

Rechts zit een middelgroot display, met daarnaast negen in een vierkantje geschikte bedieningstoetsen. Daarmee kan je navigeren in de menu’s en je vindt er ook de voornaamste transporttoetsen. In vergelijking met de industrieel aanvoelende kast, voelen de knopjes lekker zacht en comfortabel aan. 

Hoe dan ook is het een niet te onderschatten pluspunt dat je deze knaap nog kan bedienen als je afstandsbediening, smartphone of tablet even niet in de buurt is.

De achterzijde van het apparaat is echt een verhaal apart. Links zit een aan/uit-schakelaar met een stroomaansluiting ernaast. Die zit echter niet vast, wat je zou kunnen doen geloven dat het apparaat niet grondig afgewerkt is. Maar niets is minder waar. Naim doet dit namelijk om te voorkomen dat trillingen via de stroomkabel het apparaat bereiken.

Vergezocht? Misschien een beetje, maar niet helemaal. Want als je echt high-end geluid wil, dan moet je alle mogelijke stoorbronnen uitschakelen. En het is natuurlijk een feit dat mechanische trillingen de geluidskwaliteit kunnen beïnvloeden. 

Laat daar nu net het grootste verschil zitten tussen de constructie van onze NDX en de NDS, de topstreamer van Naim. Bij de NDS (8.643 euro) is zowat alle interne elektronica opgehangen in de kast met een verensysteem, kwestie van de elektronica maximaal te vrijwaren van mechanische invloeden.

Verder met het achterpaneel van de NDX? Nog steeds op de linkerzijde zit een netwerkaansluiting, een poort waar de meegeleverde Wi-Fi-antenne op kan worden vastgezet, een IR-ingang en twee IR-uitgangen, en een RS232-poort. Rechts zitten drie digitale ingangen – optisch, coaxiaal en BNC – en één uitgang. Op BNC.

En dat is jammer, want het aantal DAC’s dat een BNC-ingang heeft is op één hand te tellen. Gelukkig levert Naim ook een BNC/coax-omzetstukje mee. Rechts zitten de analoge uitgangen: één paar op cinch met daarnaast een DIN-stekker. 

Tenslotte merken we boven de digitale in- en uitgangen een grote bult op, die bijna vijf centimeter uit het apparaat steekt. Als je hem verwijdert, dan zie je een meerpolige poort om een externe voeding – zoals gezegd één van de stokpaardjes van Naim – aan te sluiten. 


,

Zo’n voeding hadden we niet ter beschikking voor de test, maar voor de aardigheid geven we mee dat je kan kiezen uit de XP5XS-voeding (2.337 euro) of de XPS2 DR. Volgens de importeur is dat de voeding die het beste bij de NDX past, al kost ze wel een lieve 4.728 euro. Dat is inderdaad meer dan de NDX zelf. Tot slot zou je ook nog voor de CD555PS voeding kunnen kiezen (8.338 euro). 

En nu we het toch over prijzen hebben: de NDX kost 4.271 euro. Er bestaat overigens ook nog een versie van dit apparaat met een ingebouwde FM/DAB-tuner, en die haal je in huis voor 4.576 euro.

,

De NDX kan muziek weergeven die je op je netwerk gestockeerd hebt – denk aan een computer, NAS of Naims eigen UnitiServe-oplossing – maar hij kan ook
de muzikale inhoud van je iPod/iPhone weergeven als je die op de USB-poort op de voorzijde aansluit. En ja, je kan ook andere USB-opslagapparaten aansluiten op deze poort.

Verder kan je met de NDX naar internetradiozenders luisteren via vTuner en kan je er drie externe digitale bronnen op aansluiten die de NDX dan door z’n DAC-sectie stuurt. De NDX kan overweg met MP3-, AAC-, FLAC-, WMA-, WAV- en OGG Vorbis-bestanden. En met Apple Lossless, maar alleen als die deuntjes via de USB-poort komen aanwaaien.

De NDX ondersteunt bitdieptes tot 24 bit en samplingfrequenties tot 96 kHz.

,

We vertelden eerder al dat de NDX bediend kan worden van op het frontpaneel. Je krijgt er ook een aardige IR-afstandsbediening bij, maar natuurlijk opteren de meesten onder ons in de eerste plaats voor bediening met een tablet of een smartphone.

En dat kan, met de n-Stream app. Die is voorlopig echter enkel bruikbaar voor het Apple-platform, maar bij navraag horen we dat er ook een Android-versie staat aan te komen.

We sluiten het apparaat via de analoge en via de digitale uitgangen aan op onze referentieprocessor. En vervolgens horen we niets. We zoeken naar een instellingenmenu via de toetsen op het apparaat, maar dat levert niets op. Hetzelfde verhaal via de app. Uiteindelijk blijkt er wel degelijk een instellingenmenu te bestaan waarmee je onder meer de uitgangen kan configureren, en dat hebben we nu even nodig. Maar dat menu kan je alleen bereiken via de IR-afstandsbediening.

Het display op het apparaat is een fijn extra hulpmiddel, maar sexy is het niet echt. Widealab en Olive laten zien hoe het – veel – beter kan. De app werkt vlot – en vooral ook heel snel – maar naar extra mogelijkheden zoek je tevergeefs. Daar staat dan weer tegenover dat de user interface op het display – dus niet in de app – ook in het Nederlands beschikbaar is.


,

De weergave van de NDX is werkelijk ultraschoon. De muziek klinkt ook mooi open en wijds. Om maar te zeggen dat als de staging goed opgenomen is, je die ook één op één zal horen door de Naim. Het blijkt verder dat je voor geluidstechnische minpunten klein en fijn… niet bij deze Naim moet zijn. De kant van het opschrijfblok die voorbehouden is voor de kritiekpunten blijft dan ook griezelig leeg.

Dit apparaat is op zich al zodanig performant dat het eerlijk gezegd moeilijk te geloven is dat een betere voeding hem nog waarneembaar beter zou doen klinken. Met het mes op de keel zouden we hem qua sound nét een fractie onder de Olive positioneren, maar het is zomaar mogelijk dat je zelf bij een A/B-vergelijking in de winkel net het tegenovergestelde doet. Omdat we het op dit niveau eerder over persoonlijke voorkeuren hebben dan over beter of best in absolute termen.

De klankmatige verschillen tussen de Olive, Widealab en Naim zijn in ieder geval zeer subtiel, en op een gewone installatie zijn ze meestal niet eens hoorbaar.

,

De Naim is niet alleen een erg indrukwekkende streamer, hij is – ondanks het prijskaartje van ruim 4.000 euro – ook niet overdreven duur wanneer je hem naast andere high-end spelers zet.

Al legt de Olive – die kost 700 euro meer, maar beschikt wel over 2 TB opslagruimte – hem het vuur aardig aan de schenen. Wat de bediening betreft, moet hij zijn meerdere erkennen in de Widealab Aurender.

Gerelateerde artikelen

Reacties zijn gesloten.