Geluid

Review: Sony STR-DN1030

“Sony houdt blijkbaar van knopjes”. Dat is de eerste gedachte die door ons hoofd schiet wanneer de Sony STR-DN1030 aan een goedkeurende blik onderwerpen.

Zo staan er maar liefst drie draaiknoppen op de voorzijde: één grote voor het volume, en twee kleinere waarmee je de bronkeuze en toonregeling (of radiofrequentie) bedient. Verder zien we een resem kleine knopjes – dertien in totaal – die gelukkig wel duidelijk gelabeld zijn.

De enige knop die we eigenlijk missen, is een exemplaar voor de menu’s – daarvoor biedt de meegeleverde remote of Sony-app (beschikbaar voor Android en iOS) een uitkomst.

Positief is dat alle elementen zich erg vlot laten bedienen, van de grootste draaiknop tot het kleinste toetsje. Het toestel voelt ook gewoon solide aan, ondanks het kwistige gebruik van plastic. 

Rechts onderaan zitten ook nog enkele aanluitingen weggestopt. Vreemd genoeg ontbreekt een HDMI-ingang vooraan, maar een iPod-compatibele USB-input is wel van de partij. 

Op de achterzijde is er geen gebrek aan HDMI-ingangen: we tellen vijf inputs en één output. Leuk om zien is dat bij de analoge audio-aansluitingen ook een
lijnuitgang voorzien is.

,

De Sony installeren verloopt minder vlot dan bij de meeste gelijkaardig geprijsde concurrenten het geval is. Dat is vooral te wijten aan de afwezigheid van een set-up assistent. Dat betekent dat je zelf de menu’s in moet duiken.

Gelukkig heeft Sony wel enkele hulpmiddelen paraat eens je in de juiste menu’s bent beland. Voor de luidsprekerconfiguratie krijg je bijvoorbeeld mooie en duidelijke schema’s te zien waarop de speakeropstelling afgebeeld wordt.

De automatische kalibratie van de speakers gebeurt met Sony’s DCAC-systeem, dat nieuwe snelheidsrecords zet bij de metingen. Veel feedback krijg je echter niet te zien, in vergelijking met de machines van Pioneer, Onkyo, Marantz en Denon. Dat moet gebruiksvriendelijker kunnen.

De resultaten van de meting zien er redelijk nauwkeurig uit, al sturen we de sub toch nog een beetje manueel bij. Leuk detail voor wie een Pietje Precies is: de tussenafstanden van de speakers kunnen manueel tot op een centimeter worden ingesteld.

Nu we toch in de menu’s aan het rommelen zijn, besluiten we ook de verdere set-up procedure af te werken. Veel houdt dat niet in: de meeste instellingen zijn eerder optioneel (aangepaste benamingen voor ingangen bijvoorbeeld), zodat de enige potentiële drempel die je nog over moet het kiezen van de juiste Wi-Fi-instellingen voor je thuisnetwerk is.

Jawel, Wi-Fi is bij deze Sony standaard van de partij – de ontvanger is zelfs ingebouwd. In onze testruimte bleek de draadloze verbinding echter niet al te stabiel; mogelijk brengt een firmware-update daar al snel verandering in.

Een trekje waar we ook graag verandering in zouden zien komen, is de manier waarop deze Sony menu’s in beeld brengt. Nu gebruikt de receiver vreemd genoeg maar een klein deel van het beeldoppervlak, en dat vult hij met grote tekst. Er moet dan ook nodeloos veel op en neer worden gezapt, terwijl je geen goede kijk krijgt op de beschikbare menu-opties.

Tel daar nog bij dat we niet echt enthousiast zijn over de meegeleverde remote, en het wordt duidelijk waarom deze Sony minder goede punten haalt op het vlak van gebruiksgemak.

Het videoluik is beperkt. De STR-DN1030 kan video switchen van het ene formaat naar het andere en ook upscaling is mogelijk, al blijft het beperkt tot een eerder ongewone 1.080i. 

,

Via de netwerkverbinding stelt Sony heel wat extra’s beschikbaar: muziek streamen vanaf je thuisnetwerk bijvoorbeeld, of gebruikmaken van het Sony Entertainment Network (SEN) in de vorm van Music Unlimited – als je een abonnement hebt tenminste. Spotify-ondersteuning ontbreekt – niet geheel verrassend, dat laatste – maar Apple’s AirPlay-technologie is wel van de partij.

Die features presteren degelijk in de praktijk, al zitten er nog wel enkele schoonheidsfoutjes aan vast. Zo kunnen we bij het starten van AirPlay het volume alleen aanpassen vanaf ons brontoestel. Zetten we het volume op de gewenste stand via de receiver en starten we daarna pas AirPlay, dan wordt muziek op vol vermogen naar de speakers gestuurd…

Eveneens minder leuk vinden we de manier waarop netwerkmuziek op het beeldscherm wordt gepresenteerd bij het selecteren van tracks. Aangezien ook hier slechts een beperkte beeldoppervlak aangesproken wordt, krijgen de menu’s een claustrofobisch kantje.

De eigenzinnige indeling van de menu’s zorgt overigens ook voor een wat langere gewenningsperiode vooraleer je er vlot je weg in vindt. Zo zien we aparte knoppen in het menu voor FM- en AM-radio, maar om internetradio te beluisteren via vTuner moeten we dan weer de SEN-menu’s induiken.

Wie liever USB-media gebruikt om muziek te beluisteren, kan terecht bij het exemplaar op de voorkant van de receiver. Ze is compatibel met zowel  FAT-geformatteerde USB-media als Apple-toestellen – van die laatste kan hij muziek zelfs digitaal uit te lezen of filmpjes richting tv sturen. De daarvoor benodigde kabel levert Sony helaas niet mee. Uit eigen huis kunnen trouwens ook een aantal Walkmans langs deze weg worden aangesloten.

Een tweede zone kan je van muziek voorzien via een uitgang op lijnniveau, maar vooral Sony’s Party Streaming-feature weet onze aandacht te trekken. Die laat toe om een multiroomsysteem op te zetten met Party Streaming-compatibele toestellen, zodat je niet beperkt bent tot een of twee extra ruimtes. En wat meer is: de STR-DN1030 kan daarbij zowel als zender als ontvanger dienst doen, wat de mogelijkheden nog verder uitbreidt. Kortom, een unieke extra.

,

Wanneer we onze eerste testtracks op de Sony loslaten, vergeten we de kleine kantjes die eerder aan bod kwamen haast meteen. De STR-DN1030 komt immers bovengemiddeld sterk voor de dag, zowel in stereo als surround.

Met stereotracks zet de Sony een erg breed en geloofwaardig podium neer, dat tot de beste uit deze test gerekend mag worden. Guru’s Jazzmatazz hangt hier ook bovengemiddeld lekker aan elkaar. De enige smet op die prestatie horen we met AirPlay, dat vreemd genoeg aanzienlijk afgevlakter klinkt.

Ook in surround blijft de Sony overtuigen. Hij komt iets ‘lichter’ over dan de Pioneer VSX-1122 en Onkyo TX-NR616 wanneer er zeven speakers aangestuurd moeten worden en klinkt minder vastberaden dan de NAD T748 wanneer het volume wordt opgevoerd, maar de met sfeerzetting, surroundbubbel en detailweergave zit het meer dan goed – zeker wanneer je het iets lagere prijskaartje in het achterhoofd houdt. Ook hier is de klankbalans overigens weer prima gekozen; pittig wanneer het moet, ontspannen wanneer het kan. 

Mooi meegenomen is dat de Sony die prestaties combineert met een opvallend laag stroom- en stand-by-verbruik.

,

Tellen we alles samen, dan zijn we geneigd om de Sony STR-DN1030 te omschrijven als een diamant waar nog enkele ruwe kantjes aan vast zitten.

De klankmatige prestaties zijn top voor dit segment, en originele extra’s zoals Party Streaming openen nieuwe mogelijkheden. Helaas staat de gebruikservaring nog niet helemaal op punt, waarbij vooral de vreemde ontwerpkeuzes voor de menu’s weleens voor frustraties zorgen.

Met een beetje werk van Sony’s kant heeft deze scherp geprijsde machine echter voldoende potentieel om de strijd aan te gaan met de beste toestellen uit dit segment.

Gerelateerde artikelen

Reacties zijn gesloten.